Bad Karma

Parparparpartyyyyy...

Na een 'rustige' en kalmerende periode in Nieuw Zeeland vond ik het eens tijd voor een wat meer uitdagende tijd in Sydney..
Mijn eerste dag was er een met veel indrukken en ik wist nog niet goed of ik mij net zo fijn kon gronden als ik NZ, maar ik heb mezelf weer weten te verrassen...

Na een avond van 14 uur slaap ben ik de volgende ochtend met goede moed Sydney ingegaan. Uiteindelijk bleek Sydney toch niet zo groot te zijn als ik dacht en had ik al snel door waar ik heen moest voor een goedkope maaltijd of boodschappen.
Na een dag rondslenteren in de zon (zo vervelend) ben ik teruggegaan naar mijn hostel om mezelf op een backpackers pasta te trakteren... Lees: Pasta met saus en tonijn uit blik wat in totaal 2,50 kostte..
Hierna ben ik een sigaretje gaan doen en ik ben er achtergekomen dat dat de manier is in een hostel om te socialisen! Al snel raakte ik aan de praat met een meneer Justin, een Duitse Felicitas en 3 gekke Franse jongens waarvan hun Engels onverstaanbaar was... Later op de avond zaten Fee en ik nog steeds in het rookgedeelte tot een zekere dame bij ons kwam zitten. Naomi uit Schotland had wel zin om met ons mee te gaan het park in om daar als echte backpackers vervolgens languit in het gras 2 flessen wijn weg te drinken...
Na dit avontuur zijn we een Irish pub ingedoken.. Het is ongelofelijk maar die Irish Pub's zijn LETTERLIJk overal!! Zelfs op plekken waar geen treinen, bussen of auto's rijden presteren ze het een Irish Pub te hebben... Gek volk!
De volgende ochtend zijn we wakker geworden met een behoorlijke kater maar Naomi en ik besloten toch even een rondje Sydney te gaan doen met als enige plan: Opera House bezoeken... En zoals het elke dag gaat is dit plannetje niet uitgevoerd maar zijn we na sushi en bier in het park bij een Food Court Festival beland in hartje Sydney... Na hier weer wat glaas'jes' wijn te hebben gedronken zijn we richting ons hostel gaan lopen...

Ik ga jullie proberen uit te leggen wat voor verschil er tussen NZ en OZ is... In NZ kon ik letterlijk alles laten slingeren waar ik maar wilde, zonder enigszins bang te zijn iets kwijt te raken.. De bevolking is ontzettend behulpzaam en liften is misschien veiliger dan dat wij thuis op de brommer of fiets onszelf verplaatsen.
In Australie (Sydney) is het het tegenovergesteld al doet het land zijn best dit niet zo over te laten komen... De bevolking kan behoorlijk onbeschoft reageren wanneer je een vraag stelt uit nieuwsgierigheid of omdat je de weg niet kent. Ze rennen heen en weer over de straat terwijl de groene mannetjes (stoplichten) niet langer dan 2 sec knipperd, dit verklaard waarschijnlijk direct waarom ze zo haasten..
Sydney is verder een mooie stad, maar gekke architectuur en ontzettend veel Aziaten! Op elke hoek kun je een heerlijke thaise, vietnamese of wat voor aziatische maaltijd dan ook halen.


Op weg naar ons hostel liepen we langs een park waar ik iets merkswaardigs ontdekte... Er is een kunstenaar geweest die 2 perfecte bomen heeft gevonden om 2 gezichten (met knipperen ogen, lippen die bewegen en neuzen die opgehaald worden) te projecteren. We zijn hier dus een klein uurtje in het park gaan zitten om hiervan te genieten... En om stiekem onze benen te laten rusten en elkaar beter te leren kennen..
Je bent namelijk snel in contact met meerdere mensen als je aan het reizen bent (voor de onwetende mensen thuis). Elk moment dat je denkt alleen te zijn ben je eigenlijk omringt met heel veel leuke mensen.. Het is enkel aan jezelf om hier 'moeite' en aandacht aan te besteden om niet alleen te zijn. Eigenlijk is het hier heel lastig om een moment voor jezelf te hebben, mits je je echt van iedereen afzonderd en zelfs dat is lastig! Hetgeen wat wij nooit in NL zullen doen is dat je gewoon brutaal op iemand of een groepje afstapt en vraagt of je ze mag vergezellen... Ik kan je vertellen dat nog niemand nee heeft gezegd tegen me (misschien door mijn blonde haren en mooie blauwe ogen wat iedereen constant in deze woorden benadrukt!?)

Naomi en ik zijn vervolgens verder gaan lopen en zijn achter nog meer merkwaardige dingen in Sydney gekomen, voornamelijk kunst en fotografie.. Erg leuk om te zien! Sydney is vergeleken met Wellington een kunst-stad, waar Wellington een muziek-stad was.. (Mis de straatartiesten stiekem wel!)
Nadat Naomi dacht dat het leuk was om op een standbeeld te klimmen, ik foto's maakte en we er vervolgens kritisch naar aan het kijken waren, kwam Naomi erachter dat haar tas, letterlijk naast haar voet liggend, is gestolen in nog geen minuut tijd..... We zijn dus ook direct naar het hostel gegaan om via de computer enkele zaken vast te blokkeren voor haar.. Hier kwam ik er weer achter dat het dus extra belangrijk is, vooral na NZ, om op je spullen te blijven letten en ik kan paps en mams geruststellen: Ik ben er verdomd goed in tot nu toe!.. Iedereen waarmee ik opgetrokken ben is al iets kwijt geraakt of moest door mij herinnerd worden aan het ronddwalen van hun spullen...
De volgende ochtend (gisteren) zijn we naar de Britse Ambassade gegaan om daar te vragen om een Emergency Paspoort, omdat ze vandaag (2 uur geleden) een vlucht naar Bangkok heeft staan.. Na dit geregeld te hebben zijn we EINDELIJK een toeristen rondje gaan lopen, opera house en de brug gezien.. Ik vond het niet zo ontzettend spectaculair eerlijk gezegd, maar het werd uiteindelijk een erg gezellig dag!

Het is verdomd lastig om met een Nood Paspoort in Thailand te vliegen, maar ik krijg het vermoeden dat het haar gelukt is aangezien haar vlucht om 12;15 vertrok en ik nog geen telefoontje gekregen heb....
Is het het geval dat ik vandaag gebeld word gaan we ons Hangover (film) avontuur voortzetten richting Byron Bay... Is ze nu aan het vliegen dan zal ik morgen met Fee (het duitse meisje) richting BB gaan, win win situatie al zeg ik het zelf! Byron Bay is iets wat ik al van meerdere mensen gehoord heb en moet iets fantastisch zijn, dus ik kijk er erg naar uit... vooral het strand aangezien ik nog geen duik genomen heb!

Verder heb ik nog geen plannen gemaakt tot het einde van de maand, omdat je elke dag wakker word en je plannen na met 1 persoon te spreken veranderd kunnen zijn... Eerlijk gezegd begint het wel te wennen dat ik niet meer aan het werk ben en nergens over na hoeft te denken... Genieten, genieten en nog meer genieten....

Ik hoop dat ik jullie genoeg op de hoogte hou, want af en toe vergeet ik stiekem even dat er nog mensen thuis zijn (sorry), waar ik op andere momenten juist heel sterk aan thuis denk... Het leven van een backpacker ;)

Om dit in stijl af te sluiten zal ik een gedichtje met jullie delen die ik ergens in deze dagen gemaakt heb...

In the middle of Sydney
the vibe fits me
Nobody around,
but still people to be found.

A day without a plan
end up in a park.
Nothing on your mind,
besides a little spark.